अमेरिका।  युवाहरूको प्रगतिमा आशावादी भएर विश्वास गर्नेमा नेपाली समाज त्यसमा पनि नेपाली भाषीहरूको भुटानी समाज निकै अगाडि पर्छ विश्वव्यापी रूपमै। गाँस, बास, र कपासको खोजमा भुटान, भारत, नेपाल हुँदै सच्चा डायसपोरामा रूपान्तरण भएको र कला-संस्कृति, साहित्य-संगीत र नेपाली संस्कारलाई बचाएर माैलिक तथा खुलेर सामाजिक बाँच्ने नेपाली भाषी भुटानीहरूको पहिचान र पृष्ठभूमि मलाई किन किन खास र आत्मीय लाग्छ। आफ्नो भनेको त आफ्नै हो नि!

देश-भुटान, अभिसाप -भारत, र स्वर्ग-नेपाल हुँदै डायसपोरा बनेका नेपाली भाषी भुटानीहरूले व्यवसाय र व्यवसायिकताका क्षेत्रमा उग्रगरी छलाङ मारेको पाइन्छ। सामान्य रोजगारमा पहरेदारदेखि नर्सिङ, डाक्टरी, इन्जिनियर, बैंकिङ लगायत घरजग्गा खरिद बिक्रीमा नेपाली भाषी भुटानीहरूले असाध्यै राम्रो प्रगति गरेका छन् डायसपोरामा। त्यसो त खुद्रा किराना पसल यिनीहरूको पुस्तैनी व्यवसाय हो भने होम केयर, यातायात, कर तथा बाणिज्यका क्षेत्रमा पनि राम्रो व्यवसायीका पहिचान देखिन्छ।

अमेरिका र विश्व पुगेका नेपाली भाषी भुटानी उद्यमीहरू मध्येकै सफल व्यवसायी पर्दछन् विष्णु खरेल। हाल अमेरिकामा घर खरिद बिक्रीमा सहजकर्ताको व्यवसाय गरिरहेका उनी २०४२ मा भुटानको चिराङमा जन्मिएका हुन्।

भुटानबाट सपरिवार लखेटिएपछि भारतहुँदै नेपाल पुगेपछि स्व. नन्दलाल खरेल अर्थात व्यवसायी खरेलको परिवार नेपालको माइधार हुँदै बेलडाँगीमा आश्रय लिन पुग्छ। हैजाले समाज सोत्तर भएको अवस्था, सम्भावनाहरू पर्खालभित्र कैद भएको स्थिति, घरभरि छन् लालाबाला र आधा प्राण बाँच्नु छ वर्तमान अनिश्चित भविष्यको भावुकताले पिरोलिरहन्छ अभिभावकहरूलाई तर पनि बाँच्नु त पर्‍याे? परिवारको ख्याल त गर्नै पर्‍याे। ग्रामीण कृषिमा आधा जीवन प्रगति गरेका नन्दलालले शरणार्थी शिविरभित्रै अतिआवश्यकीय खाद्य सामाग्रीहरूको एउटा खुद्रा किराना पसल शुरू गर्छन्।

सानो भए पनि व्यापार शुरू भयो परिवारमा। मिजासिलो स्वभाव र समाजमैत्री चिन्तन गर्ने स्व. नन्दलाले स्थानीय समाजमा शुलभ दरमा समानाहरू बेच्ने गर्थे र साइकलमा सामान ओसारपसार र साइकलमै बिक्रीवितरण पनि गर्ने गर्थे। एउटा सानो झुपडीमा र साइकलमा खुद्रा पसल सञ्चालन गरेर पनि छ सातजनाको परिवारको गुजारा हुन्छ भन्ने कुरा भलै विश्वास गरिएला तर यो सत्य हो।

यसरी विष्णु खरेलले व्यवसायको शुक्ष्म भए पनि सफल रूप पारिवारिक पृष्ठभूमिमै नियाल्ने माैका पाए। जब अप्रत्यसित रूपमा नन्दलालको सन २००० मा देहान्त भयो, खरेल परिवार निकै ठूलो सकस, सङ्कट र सन्नाटामा धकेलियो। घरभरि ससाना लालाबाला, शरणार्थी शिवरको बसाई, र भोलि के गर्ने, कहाँ जाने, र कसरी परिवारको व्यवस्था गर्ने भनेर घुमिरहेको सम्भावना र चुनाैतीको एउटामात्र आसा, नन्दलाल बितेपछि विष्णुका काँधमा जिमेवारीको भारी आइलाग्यो।

आठ राज्यका शत्र सहरहरूको अध्ययन र छानबिन गरी सिन्सिनाटी पुगेका विष्णु खरेल सिन्सिनाटीहरूमा नेपालीहरू प्रशस्त बसाईं सरेर आउने र आफ्नो घर घडेरी खरिद बिक्री सहज कर्ता व्यवसाय फस्टाउनेमा आशावादी थिए त्यसो त स्थानीय क्षेत्रमा खुलेर आफ्नो रुचिको यो व्यवसाय सञ्चालन गर्ने सुजबुज, शिक्षादीक्षा, र इजाजतको तयारी यिनले गरिरहेका थिए।

यिनले दाजु दिदीको सहायता र आमा, दुर्गाको सहजतामा पढाइ र पसल समानान्तर सुचारु राखे। मनका कुरा खुरेल नभने पनि हँसिलो बोली, मिलनसार स्वभाव, र इमानदार चरित्रले बाल्यकालबाटै विष्णु खरेलले व्यवसाय समाल्ने र व्यापारिक चेत विकाश गर्ने माैका पाए। समय अनुकूल थिएन, परिस्थिति सापेक्ष रहेन, चिन्ता-पीरका गुँडमा थियो जिन्दगी तर व्यवसायी खरेलमा केही गर्नु पर्छ र गर्दामात्र केही हुन्छ भन्ने सङ्कल्प थियो र थियो बाल्य भए पनि आत्मविश्वास।

चिन्ता र त्रासका गुँणमा सीमान्त खुसी खोजिरहेको खरेल परिवारका पखेटा पलाउँदै थिए। नेपाली भाषी भुटानी शरणार्थी अमेरिका जान पाउने भन्दा यिनको मन सारै रमायो र भावुक बन्यो। तेस्रो देश जाने भन्ने असामञ्जस र किंकर्तव्यविमुढ अवस्थालाई कति पनि प्रवाह नगरी पुनरबास रूपी आशाको फारममा सकारात्मकताको कलममा सम्भावनाको मसी राखेर सपरिवार अमेरिका जाने भनेर खरेल परिवार अग्लो उभियो।

उठ भोला बोक झोला जहाँ जाला त्यही खालाको अवस्थामा सन २००८को असारमा खरेल परिवार सदाका निम्ति हिँड्यो नेपालबाट। कागजी प्रक्रिया र ट्रान्जिटमा अनेक झन्झट पर्गेल्दै खरेल परिवार अमेरिकाको घनामानव वस्तिमा पुग्छ र अकमक्क हुन्छ इँटाका जङ्गलभित्र। मान्छेको घना भीडमा पनि एक्लो, स्वतन्त्र छ दुनियाँ सोचे भन्दा पर तर जाने ठाउँ कहि कतै छैन।

स्वतन्त्र भए पनि अनकन्टारको ठाउँ, अपरिचितहरूको भीड, भोगेको भन्दा बिलकुल नयाँ, जानेको भन्दा फरक, सोचेको भन्दा भिन्दै क्यालिफर्नियाको ओक्लण्डमा चार वर्षको निरन्तर सङ्घर्षले पनि परिवार सहज हुन नसकेपछि पहिलोचोटि स्वतन्त्र र सहज तरिकाले खरेल परिवार क्यालिफर्नियाँबाट बसाइ सरेर इलोनियोसको सिकागो पुग्छ।

सिकागोमा पनि उस्तै छ सारा संसार केही थोरै नेपाली भाषीहरू छन्। धेरै कुरामा फरक छ क्यालिफर्नियाँ भन्दा सिकागो। पूरा चार वर्ष सङ्घर्ष गर्दा पनि स्थाइत्व हासिल गर्न सहज नभएपछि २०१६ मा खरेल परिवार ओहायोको सिन्सिनाटीमा स्थानान्तरण हुन्छ।

क्यालिफर्निया र सिकागोमा निसासिएको भान गरेको खरेल परिवारले सिन्सिनाटी भने निकै रुचायो। पातलो बस्ती, खुल्ला बाटो, गगनचुम्बी महल भन्दा अलिक पर र सहज बसाइ भएकाले खरेल परिवारले अब चाही गन्तव्यमा पुगेको महसुस गर्‍याे।

देश छोडियो, जाति छोडियो, पडाइ छोडियो, र छोडियो पृष्ठभूमि पनि। केही गर्नु पर्छ र गर्दामात्र केही हुन्छ भन्ने जोस, जाँगर, र हुटहुटी भने विष्णु खरेलमा अझै जागृत भयो सिन्सिनाटी पुग्दा। कुनै व्यवसाय नै गर्ने मनसाय यिनको बाल्य अवस्थाकै हुटहुटी हो। त्यही चाहनालाई गति दिन उनले व्यवस्थापन नै पढे। व्यवसाय व्यवस्थापनमा स्नातक हासिल उनी २०१६को अन्तिम ताका व्यावसायिकता खोजी कार्यमा दिलोज्यान दिएर लागि पर्छन्।

घर घडेरी खरिद बिक्री सहज कर्ता व्यवसाय उनलाई रुचि लागेको र उनको व्यक्तित्व सुहाउँदो भनेर परिवारबाट सरसल्लाह हासिल भएपछि उनी सन २०१७को जुलाइमा उक्त घर घडेरी खरिद बिक्री सहज कर्ता व्यवसाय गर्न आवश्यक तालीम सम्पन्न गरी इजाजत प्राप्त व्यवसायी हुन पुग्छन्।

आठ राज्यका शत्र सहरहरूको अध्ययन र छानबिन गरी सिन्सिनाटी पुगेका विष्णु खरेल सिन्सिनाटीहरूमा नेपालीहरू प्रशस्त बसाईं सरेर आउने र आफ्नो घर घडेरी खरिद बिक्री सहजकर्ता व्यवसाय फस्टाउनेमा आशावादी थिए। त्यसो त स्थानीय क्षेत्रमा खुलेर आफ्नो रुचिको यो व्यवसाय सञ्चालन गर्ने सुजबुज, शिक्षादीक्षा, र इजाजतको तयारी यिनले गरिरहेका थिए।

सन २०१७देखि हालसम्म ग्रेटर सिन्सिनाटीमा यीनले करिव ४०० घर र आधा दर्जन बढी व्यावसायिक भवन खरिदबिक्रीमा व्यावसायिक सहजकर्ताको सफल निर्वाह गरिसकेका छन्।

सन २०२१ मा (झण्डै तीस मिलियन डलर) यीनले ९० बढी घर खरिद बिक्रीमा सफल सहजकर्ताको भूमिका निर्वाह गर्दै १५० बढी रियल्टर रहेको रिम्याक्स प्रिफर्ड ग्रुपमा पहिलो स्थान हासिल गरेका छन्।

एक लाख देखि सत्र लाखसम्मका घर खरिद बिक्रीमा व्यावसायिक सहजकर्ताको जिम्मेदारी निर्वाह गरेका उनी सिन्सिनाटीमा रहेका ८७०० पूर्णकालीन व्यवसायीहरूमध्धे यिनले ५०औं स्थान कब्जा गरेका छन्।

ओहायो राज्यमा रहेका ५० हजार पूर्णकालीन व्यावसायिक घर खरिदबिक्रीमा सफल सहजकर्ताहरूमा यिनले ९८औं स्थानमा आफूलाई स्थापित गरी राज्यव्यापी रूपमा सफल एक सयभित्र आफ्नो नाम सुरक्षित गरेका छन्।

सन २०२१ मा (झण्डै तीस मिलियन डलर) यीनले ९० बढी घर खरिदबिक्रीमा सफल सहजकर्ताको भूमिका निर्वाह गर्दै १५० बढी रियल्टर रहेको रिम्याक्स प्रिफर्ड ग्रुपमा पहिलो स्थान हासिल गरेका छन्।

व्यवसायमा पूर्णकालीन होमिएका यिनी अतिरिक्त समयमा कि त निशुल्क ग्राहाक सेवामा तल्लीन हुन्छन् या त समाज सेवामा। भाइचारा नीति, खुल्ला र मिजासिलो व्यक्तित्व, र समुदाय मैत्री कारोबारमा निकै सशक्त र प्रभावकारी देखिएका यीन सिन्सानाटी क्षेत्रका ९ पूर्णकालीन गरी एक दर्जन नेपाली मूलका घर खरिदबिक्रीमा सफल सहजकर्तामध्येका सफल र चर्चित रियल्टर मानिन्छन्।

नेपाली भाषीहरूको बाक्लो उपस्थिति रहेको फेयलफिल्ठ सहरमा उनी श्रीमति रेणु, द्वय पुत्र रिसब र रियाज, र आमा दुर्गासँग सफल गृहस्थीमा रहेको मध्येबर्गीय परिवारमा विकसित भएका छन्।

बाल्यकालमै पिता गुमाएका भए पनि उनी कहिले मद्यपान, धूम्रपान वा कुनै कुलतमा फसेनन्। सामाजिक अनैतिक र गैरजिम्मेवारित्वको खुलेर भत्सर्ना गर्ने उनी सादा जीवन यापन गर्न रुचाउँछन्।

घर खरिदबिक्रीमा सफल सहजकर्ता व्यवसाय र स्टक लगानीबाट ठूलो धनराशि आर्जन गरेका उनी आलिसान भवनमा विलासी जीवन गुजार्न सक्छन् तर त्यसो गर्नु ढर्रा लाग्छ उनलाई र समुदायको पहुँचमा रहेर सकेको उत्थान गर्न रुचाउँछन्।

दैनिक १६ – १८ घण्टासम्म काममा व्यस्त देखिने उनले परिवार, आफन्त, छरछिमेक, इष्टमित्र, व्यवसाय, र ग्राहकहरूलाई यथेष्ट समय दिने र चित्त बुझाउने गरेको बजारमा सर्वेक्षण छ।

बजारमा बिक्रीका घरको अभावले र गैरव्यवसायिक, अमर्यादित, तथा अनैतिक अभ्यासका कारण व्यवसायमा विभिन्न किसिमका झन्झट र खटपटहरू जेल्नु परेको बताउने उनी भने यस व्यवसायमा आजीवन संलग्न रहेर नैतिक तथा व्यावसायिक अभ्यासमा दृढ, कटिबद्ध रहेर अगाडि बढ्ने बताउँछन्।

अनैतिक काम गर्ने, आर्थिक अपचालन गर्ने, र गैरजिम्मेदार भएर व्यवसाय गर्ने मानिसहरूले आफैँलाई मृत्यु मार्गमा धकेलिरहेको प्रति उनी निकै चिन्तित रहेको बताउँछन्। युवा उद्यमी तथा सफल व्यवसायी विष्णु खरेल समुदायको श्रोत र युवा वर्गको प्रेरणाका रूपमा रहेर व्यवसाय गरिरहेको जानकारहरू बताउँछन्।