काठमाडौं । आज हामी तपाईलाई संसारकै यस्तो शापित पुतलीको बारेमा बताउन गइरहेका छौँ, जसले धेरैको जीवन बर्बाद गरिदियो । जसले यो पुतलीलाई साथमा राख्यो उसलाई यस्तो भयो, थाहा पाउँदा तपाई पनि छक्क पर्नुहुनेछ ।

यो पुतली फ्लोरिडामा बस्ने एक बच्चा रोबर्ट यूजीन ओटोलाई सन् १९०६ मा उनको नोकरले दिएको थियो। भनिन्छ, नोकरलाई कालो जादू थाहा थियो । उनलाई रोबर्ट यूजीनको परिवार मन पर्दैनथ्यो। आपसी शत्रुताका कारण त्यो सेवकले पुतलीमा कालो जादू गरेको थियो । त्यसपछि त्यो पुतली रोबर्टलाई दिए।

यो पुतली पाएपछि सानो रोबर्ट निकै खुसी थिए । चाँडै उनले यो पुतलीलाई आफ्नो सबैभन्दा मिल्ने साथीको रूपमा स्वीकार गरे। पुतलीलाई दिनभर साथमा राख्थे । उनीसँग खेल्ने र राती सुत्ने पनि ।

रोबर्टले यो पुतलीलाई हरेक हप्ता किनमेल गर्न पनि लैजान्थे र उनको कोठामा पुतलीका लागि छुट्टै सेल्फ पनि राखिएको बताइएको छ । यी सेल्फहरूमा, रोबर्टले पुतलीका लागि लुगाहरू किनेका थिए। रोबर्टले पुतलीलाई हरेक दिन नयाँ लुगा लगाउने गर्थे।

तर चाँडै परिस्थिति परिवर्तन हुन लागेको थियो। रोबर्ट गुडियासँग यति धेरै पागल भएका थिए कि उनले गुडियालाई वास्तविक व्यक्तिको रूपमा व्यवहार गर्न थाले। त्यसपछि मात्र उनले घरबाट बिस्तारै चीजहरू हराउँदै गएको देखे। अक्सर रोबर्टको कोठा लथालिंग अवस्थामा फेला पर्थ्यो।

जब रोबर्टले आफ्ना आमाबाबुलाई पुतलीले कोठामा अशान्ति सिर्जना गरेको बताउँथे, कसैले पनि विश्वास गरेनन्। यसका लागि अभिभावकले रोबर्टलाई धेरै पटक गाली पनि गरेका थिए । तर हरेक पटक रोबर्टको एउटै जवाफ थियो कि यी सबै पुतली गर्छ।

त्यसपछि एक दिन रातको समयमा, रोबर्टले देखे कि पुतली उनीसँग नसुतेर उनको अगाडि बसिरहेको थियो र लगातार उसलाई हेरिरहेको थियो। यो देखेर रोबर्टको पसिना छुट्यो । कोठामा राखिएका कुर्सीहरु आफै हावामा उड्न थालेको देखे । कहिले ढोका आफैँ खुल्छ त कहिले बन्द हुन्थ्यो । यो सबै देखेर रोबर्टले चिच्याए ।

रोबर्टको चिच्याहट सुनेर उनका आमाबुवा तुरुन्तै कोठामा प्रवेश गरे। घरमा चोर पसेको होला भनी उनीहरुले सोचे । वा कुनै अपहरणकर्ताले उनीहरूको बच्चालाई अपहरण गर्न खोजिरहेका छन् भन्ने उनीहरूलाई लाग्यो। जब तिनीहरू रोबर्टको कोठामा पुगे, सबै कुरा शान्त भइसकेको थियो। रोबर्ट कोठाको एक कुनामा डराएर बसिरहेको थियो। कोठामा चीजहरू यता-उता छरिएका थिए। र पुतली पनि त्यही सिटमा बसेको थियो ।

यी सबै कुरापछि रोबर्टलाई गुडियाप्रतिको माया झनै बढ्यो । दिनभरि त्यो पुतलीसँग एक्लै कुरा गर्थे । उनका छिमेकीहरूले पनि रोबर्टलाई त्यो पुतलीसँग धेरै पटक कुरा गरेको देखेको बताए। त्यो पुतलीले पनि त्यो बच्चासँग कुरा गर्छ। यति मात्र होइन, घरमा कोही नभएको बेला त्यो पुतली घरभित्र घुमिरहेको पनि देखेका छन् ।

अब रोबर्टका आमाबुवालाई उनको कोठाबाट दिनहुँ अनौठो आवाज आउन थाल्यो । यो आवाज बूढो मानिसको जस्तै थियो। आवाज सुन्ने बित्तिकै रोबर्टका आमाबाबु उनको कोठामा गए, उनीहरूले कोठामा रोबर्ट र पुतली मात्र भेट्टाए। जब उसले रोबर्टलाई त्यो आवाजको बारेमा सोधे, उसले सीधै त्यो पुतलीतिर औंल्याएको थियो। कहिलेकाहीँ गुडिया रिसाएर कोठामा राखिएको फर्निचर फाल्न थाल्छ भनी उनले बताए । रोबर्टका खेलौनाहरू पनि भाँचिएको अवस्थामा फेला पर्न थाले। जब रोबर्टलाई यसबारे फेरि सोधियो, उनले फेरि पुतलीतर्फ औंल्याए।

यस्ता डरलाग्दो घटनाहरू भइरहेका थिए। रोबर्टको घरमा मात्रै होइन, अब उनका छिमेकीहरूसँग पनि अनौठो घटना हुन थालेको थियो । उनको घरको सामान पनि त्यही अवस्थामा छरपस्ट हुन थाल्यो । बिस्तारै यो पुतली सारा सहरमा चिनियो । जब यो खबर धेरै फैलिन थाल्यो, रोबर्टका आमाबाबु पनि रिसाए।

त्यसपछि एक दिन रोबर्टका आमाबुवाले त्यो पुतलीलाई एउटा बक्समा राखेर घरको एउटा कुनामा राखे, त्यसपछि यस्ता घटनाको श्रृङ्खला रोकियो । यसपछि रोबर्ट पनि बिस्तारै हुर्किए र अध्ययन गर्न न्युयोर्क गए । त्यसपछि पढाइ सकेर पेरिस आए । यहाँ उनकी एक प्रेमिका थिइन्, जसलाई उनले विवाह गरे। विवाह गरेर दुवै अमेरिका फर्किएका थिए । रोबर्टले पुरानो घरबाट सबै कुरा उठाए र आफ्नी पत्नीसँग नयाँ घरमा सरे। रोबर्टले घरबाट उठाएका चीजहरूमा त्यो पुतली पनि समावेश थियो।

त्यतिबेला पनि रोबर्टले त्यो पुतलीलाई बिर्सेका थिएनन् , पुतलीका लागि छुट्टै कोठा बनाइएको थियो । उनले नयाँ घरमा पुतलीका लागि कोठा पनि बनाएका थिए । त्यो कोठामा धेरै खेलौना पनि राखिएको थियो । रोबर्टले श्रीमतीलाई बताउँछन् कि यी खेलौनाहरू त्यो पुतलीका लागि राखिएका छन्। जब श्रीमतीले यो सबै कुरा थाहा पाइन्, उनी पनि रोबर्टको हर्कत देखेर विचलित भइन् । श्रीमानको नाममा बच्चा पाएको जस्तो लाग्न थाल्यो । उनले रोबर्टलाई पुतलीलाई कोठाबाट बाहिर नल्याउन आग्रह गरिन्।

यसैबीच फेरि गुडियाको यस्तै व्यवहार देखिन थाल्यो । कहिले अर्को कोठामा त कहिले झ्यालमा बसेको देखिन्थ्यो । झ्यालमा पुतलीलाई यसरी बसेको देखेर त्यहाँबाट जाने मानिसहरु पनि रिसाउन थाले । रोबर्टका आफन्तहरूले पनि उनलाई भन्न थाले कि जब तिनीहरू आफ्नो घरमा आउँछन्, तिनीहरूले त्यहाँ कोही हिंडिरहेको सुने। जबकि रोबर्टले यस्तो आवाज कहिल्यै सुनेन। रोबर्टलाई पुतलीका यी हर्कतहरूको बानी परेको बताइएको छ। त्यसैले उनलाई यी सबै कुरा सामान्य लाग्थ्यो ।

१९७४ मा रोबर्टको मृत्यु भयो। त्यसपछि घर अर्कै परिवारले किनेको थियो । त्यो परिवारकी एउटी सानी केटीले पुतली देखेपछि बक्सबाट निकालेर आफूसँग राखिन् । घरमा फेरि डरलाग्दो कुराहरू हुन थाले। बालिकाले यो पुतली जिउँदै छ र उनलाई मार्न चाहन्छ भनिन् । ती बालिकाका आमाबाबुले १९९४ मा फ्लोरिडाको पूर्वी मार्टेलो संग्रहालय (पूर्वी मार्टेलो संग्रहालय) लाई पुतली दान गरे। तर यहाँ पनि गुडियाको डरलाग्दो गतिविधिको सिलसिला जारी रह्यो । वास्तवमा, पुतली संग्रहालय भित्र एउटा सिसाको बक्समा राखिएको थियो।

धेरै पटक, पुतली बाहेक, संग्रहालयका सबै चीजहरू यता-उता छरिएका हुन्थे। राति म्युजियमबाट बच्चाको रोएको आवाज पनि आउन थाल्यो । म्युजियम नजिकै बसोबास गर्दै आएका मानिसहरूले संग्रहालयका मानिसहरूलाई यो गुनासो गरेका थिए। पछि, संग्रहालयका मानिसहरूले पुतलीको लागि छुट्टै विशेष केबिन बनाए, जसमा आज पनि पुतली छ। ‘द सन’ मा प्रकाशित एक रिपोर्टका अनुसार जसले यस पुतलीको अनुमति बिना यसको फोटो खिच्छ, यो पुतलीले त्यस व्यक्तिलाई श्राप दिन्छ र त्यस व्यक्तिको जीवनमा डरलाग्दो घटनाहरु आउने गर्दछ ।

प्रयोगकर्ता हावर्ड आरकेले यसको मार खेप्नुपरेको छ । हावर्डले सन् २००९ मा उनको अनुमति बिना रोबर्ट द डलको फोटो खिच्न चाहेको बताए । उनले पुतलीको ५० भन्दा बढी फोटो खिचे । तर क्यामेरा चेक गर्दा सबै तस्विरहरु मेटिएका थिए । हावर्डले भने कि उनी फेरि संग्रहालय गए। उनले पुतलीको भिडियो बनाए । त्यसपछि पनि उनले गुडियासँग अनुमति मागेनन् । घर आएपछि डिस्क खाली थियो ।

हावर्डले भने, ‘त्यसपछि घरमा मलाई अनौठो कुराहरू हुन थाले । रातमा डरलाग्दो आवाजहरू सुनिन्थ्यो। यो क्रम धेरै दिनसम्म चलिरह्यो । म यहाँ यति मात्र भन्छु कि जो कोही गुडियासँग फोटो खिच्न चाहन्छ, उसले पहिले गुडियासँग अनुमति लिनुपर्छ। त्यसपछि उनको फोटो खिच्नुहोस्।’