गजल

डिसी नेपाल
१२ असार २०७८ ८:१६

पर्दा नलागुन्जेलसम्म मुस्कुराइदिन्छ
दुनियाँ रङ्गमञ्च हाे, आँसु लुकाइदिन्छ

खाली पाना थिएँ केरमेट गरेर फाल्याै
ठिकै छ ,कसैले त बटुलेर आगाे लगाइदिन्छ

उसैलाई सिकाईरहेछाै भाेककाे परीभाषा
जस्ले पेट भर्नका लागि ढुंगा चपाइदिन्छ

सयर गर्न हाे हरियाली खाेज्ने भनेकाे
मन पराउनेले त डढेलाेनै मनपराइदिन्छ ?




प्रतिक्रिया

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *