काठमाडौं। युक्रेन कुनै समय युरोपमा व्यावसायिक सरोगेसीका लागि सबैभन्दा रुचाइएको गन्तव्य थियो। तर रुसले युक्रेनमा आक्रमण गरेपछि युक्रेनमा सरोगेसी मार्फत जन्माउने बालबालिकाको संख्या ९० प्रतिशतले घटेको छ।

त्यसैले अहिले सन्तान जन्माउन चाहने जोडी युक्रेनको सट्टा जर्जियातिर लागेका छन्। जसका कारण जर्जियामा सरोगेसीको मूल्यमा भारी वृद्धि भइरहेको छ। तर यसका कारण महिलामाथि दबाब पर्ने डर पनि बढ्दै गएको छ, किनभने सरोगेसीका लागि धेरै विदेशी महिला पनि भर्ना भइरहेका छन्।

३७ वर्षीया एलिना (नाम परिवर्तन गरिएको) भन्छिन्, ‘पैसाको समस्या नभएको भए मैले यो काम जर्जियाको एउटा सरोगेसी एजेन्सीसँग गरेको थिइनँ। बदलामा, एलिनाले उनको गर्भावस्थामा प्रत्येक महिना ५०० डलर पाउनेछन् । साथै, बच्चाको जन्म पछि, तिनीहरूलाई एकमुष्ट १५ हजार डलर रकम दिइनेछ।

एलिना भन्छिन्, ‘म एक्लै सन्तान जन्माउन नसक्ने परिवारलाई सहयोग गर्न चाहन्छु। आफ्नै सन्तान जन्माउन नसकेका धेरै परिवार टुक्रिएको मैले देखेको छु।’

तर, एलिना पनि थप्छिन्, ‘तर, सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण कुरा मलाई पैसा चाहिन्छ। म आफ्नो परिवारको लागि राम्रो गर्न चाहन्छु। म आफ्नो र मेरा बच्चाहरूको लागि बलियो हुनुपर्छ।’

सरोगेसी प्रक्रियाको क्रममा, ल्याबमा इच्छुक जोडीहरूको अण्डा र शुक्रकीट मिसाएर भ्रूण सिर्जना गरिन्छ। यसलाई टेस्ट ट्यूब पनि भनिन्छ। त्यसपछि यो भ्रूण एक सरोगेट आमाको कोखमा प्रत्यारोपण गरिन्छ, अर्थात् एक महिला जसले बच्चा जन्माउनको लागि आफ्नो गर्भ भाडामा दिएकी छिन्।

सरोगेसी वा सरोगेसीको व्यवसाय विश्वभर करोडौं डलरको छ । जर्जियाको सरोगेसी एजेन्सीले एलिनालाई उनको जन्मस्थान कजाकिस्तानबाट भर्ती गरेको थियो। जहाँ एलिनाले दुई सन्तानलाई एक्लै हुर्काइराहेकी थिइन् ।

एलिनाले कपडा पसलमा काम गरेर कमाएको भन्दा तीन गुणा बढी पैसा गर्भ भाडामा वा सरोगेसी मार्फत कमाउने छिन्। उनी भन्छिन्, ‘मलाई आफ्ना छोराछोरीबाहेक अरू कसैको वास्ता छैन।’ हाल उनी आफ्नो गर्भमा दम्पतीको भ्रूण प्रत्यारोपण गर्न जर्जियाको राजधानी टिबिलिसी जाने पर्खाइमा छिन्।

उनले यो कामका लागि आफूलाई तयार पारेको र आफ्नो सहयोगी कोहि नभएको बताएकी छन् ।

माग द्रुत गतिमा बढ्यो

जर्जियाले अब युक्रेनलाई युरोपमा सरोगेसी व्यवसायमा धेरै पछाडि छोडेको छ, तर जर्जियाको जनसंख्या युक्रेनको दशांश मात्र छ। यस्तो अवस्थामा यहाँका सरोगेसी एजेन्सीहरूले मध्य एसियाभरबाट एलिनाजस्ता महिलालाई भर्ती गरिरहेका छन्।

सरोगेसी व्यवसायमा ठूलो रकम लाग्ने भएकाले महिलालाई गर्भ भाडामा दिन दबाब दिने आशंका पनि बढेको छ । यो दबाबले यस उद्योगसँग सम्बन्धित व्यक्तिहरू पनि चिन्तित छन्।

बोलाशक नामक सरोगेसी एजेन्सी चलाउने दमिरा बेबेर्गेनोभा भन्छिन्, ‘हेर्नुहोस्, आफ्नो कोखबाट अर्काको बच्चा जन्माउनुमा व्यावहारिक रूपमा कुनै फाइदा छैन। हाम्रा केटीहरूले आफूहरूलाई बाध्य पारिएको महसुस गर्छन्।’

दमिरा भन्छिन्, ‘सरोगेट आमा बन्ने कुनै पनि महिलाले आफ्नो सही दिमागमा यो गर्दैनन्। आर्थिक बाध्यताका कारण उनी यो काम गर्छन । प्रायः सबै केटीहरूले आफ्नो भविष्य सुरक्षित गर्नका लागि मात्रै अरूको सन्तान जन्माउने गर्छन्।’

दमिराको एजेन्सीले टिकटक र इन्स्टाग्राममा विज्ञापनहरू मार्फत २० देखि ३४ वर्षसम्मका महिलाहरूलाई जोड्छ।

सरोगेसीको माग बढेको कारण, दामिराले सम्भावित सरोगेट आमाहरूलाई भेट्नका लागि प्रायः कजाकस्तानमा उडान भर्नुपर्छ, जहाँ उनको तीन कार्यालयहरू छन् । यस्ता महिलाको खोजीमा कयौंपटक चीन पनि जानुपर्ने हुन्छ।

दमिरा कजाकिस्तानमा जीवनयापनको लागत बढेको र धेरै महिलाहरू दोस्रो र तेस्रो पटक सरोगेट आमा बन्न तयार भएको बताउँछिन्।

दमिरा भन्छिन्, ‘आजकाल शिक्षक र जुनियर डाक्टरहरू पनि सरोगेसीका लागि हामीसँग जोडिनु दुःखद् कुरा हो । किनभने उसले आफ्नो चिकित्सा प्रशिक्षण खर्च गर्न सक्दैन, र यो मेरो लागि गर्वको कुरा होइन ।’

दमिरा भन्छिन्, ‘मलाई यी केटीहरूको लागि दु:ख लाग्छ । मलाई लाग्दैन कि पैसाले अरू कसैको बच्चाको आमा भएर बोक्ने भावनात्मक बोझको लागि क्षतिपूर्ति गर्न सक्छ । हामी उनीहरुलाई मनोवैज्ञानिक सहयोग पनि प्रदान गर्छौं । धेरै सरोगेसी एजेन्सीहरूले यो गर्दैनन् । तैपनि, आमा बन्न शरीर प्रयोग हुन्छ । यो कमाउने सजिलो तरिका होइन । यो धेरै कडा परिश्रम हो ।

प्रश्न उठ्छ, यदि त्यसो हो भने दमिराले किन सरोगेसीलाई बढावा दिइरहेकी छन् ? त्यसबाट किन नाफा कमाउने ?

यसको जवाफमा दमिरा भन्छिन्, ‘यसको माग बढ्दै गएपछि यो काम गरिरहेको छु । यो व्यवसायलाई कानुनी बनाउनुपर्छ र पारदर्शिता ल्याउनुपर्छ, जसबाट सबैले लाभ लिन सक्छन् ।

दमिरा यसअघि कानुनका प्राध्यापक भइसकेकी छिन् । त्यसैले यो व्यवसायमा आवद्ध सबैले यथासम्भव कानुनी संरक्षण पाउनुपर्ने उनको भनाइ छ ।

धेरै नराम्रो परिस्थितिबाट गुज्रिएका यस्ता धेरै महिलाले आफूलाई सम्पर्क गरेको दमिराको दाबी छ ।

सामाजिक डर

तर, हामीले भेटेका कुनै पनि महिलाले आफूलाई पीडित ठानेनन् । सरोगेट आमा बनेका धेरै महिलाहरूले यस कामबाट आफू र आफ्ना छोराछोरीको जीवन राम्रो बनाउँदै आएकोमा गर्व गरे । यी महिलाहरूले पनि आफ्नो देशमा सरोगेसीसँग जोडिएको कलंकप्रति असन्तुष्टि व्यक्त गरे ।

सबिनाको गर्भमा हुर्केको सात महिनाको केटा (यो उनको वास्तविक नाम होइन) उनको पाँचौं बच्चा हो । अर्काको बच्चालाई गर्भमा बोकेको यो तेस्रो पटक हो । उनले जर्जियाको राजधानी टिबिलिसीमा रहेको आफ्नो अपार्टमेन्टमा बोलाइन् ।

यो अपार्टमेन्ट उनको सरोगेसी एजेन्सीले उनलाई उपलब्ध गराएको हो । उनी यस अपार्टमेन्टको बैठक कोठा, भान्छा र बाथरूम उनी जस्तै अन्य पाँच गर्भवती महिलाहरूसँग साझा गर्छिन् । सरोगेसीका सर्तहरू अनुसार, तिनीहरू सबैले आफ्नो गर्भावस्थाको अन्तिम तीन महिना वा त्योभन्दा बढी समय जर्जियामा बिताउनु पर्छ ।

सबिनाको फ्ल्याट खुला र उज्यालोले भरिएको छ । यसमा अग्लो छत र काकेसस पहाडहरू हेरेर एउटा बालकनी छ ।

सबिना कजाकिस्तानको बल्खास तालको किनारमा अवस्थित एउटा सानो सहरकी बासिन्दा हुन् । १५ वर्षको उमेरमा उनको विवाह भयो । जर्जियामा बस्दा आफ्नै देशमा बसेको भए आफूले भोग्नु पर्ने आलोचनाबाट मुक्त भएको उनी बताउँछिन् ।

सबिना भन्छिन्, ‘मानिसहरूको मानसिकता यस्तो छ कि उनीहरू सरोगेसीलाई प्रमोट गर्दैनन् । मानिसहरूले ममाथि औंला उठाउनेछन् र मलाई बच्चा बेचेको आरोप लगाउनेछन् । मैले आफ्नो सहरका मानिसहरूलाई केही नभन्ने निर्णय गरेको छु, नत्र म घर फर्किएपछि समाजबाट निकालिनेछु ।’

सबिना भन्छिन्, ‘मुस्लिम भएकाले मैले कुनै अपराध गरिरहेकी थिएँ भनेर आफैलाई सोधेँ । मैले सरोगेसीको बारेमा धेरै पढेको छु र इन्टरनेटमा यसको बारेमा अनुसन्धान पनि गरेको छु । मलाई लाग्छ कि बच्चा हुनु एक इनामदायी कार्य हो । किनकि म कसैलाई जीवन दिँदै छु र ती मानिसहरूको भलाइ गर्दैछु जसले आफ्नै बच्चा जन्माउन सक्दैनन् ।’

सबिनाले भनिन्, ‘म यो काम सित्तैमा गर्दिनँ । मेरा छोराछोरी पढिरहेका छन् । मैले तिनीहरूलाई खुवाउनु पर्छ । मेरो जेठो छोरा अबको केही वर्षमा कलेज जाँदैछ । कजाकस्तानमा, मैले सरोगेसीबाट जति पैसा कमाउन सक्छु त्यसको दोब्बर समय लाग्छ ।’

कानूनी प्रतिबन्धहरू

सरोगेसीको विवादका कारण जर्जियाका दुवै राजनीतिक दलले यसको आलोचना गर्दै आएका छन् । जर्जियाका उदारवादी राजनीतिज्ञ र नारीवादी संगठनहरूले कडा चिकित्सा नियमहरू र महिलाहरूलाई शोषणबाट जोगाउन ठोस उपायहरूको लागि आह्वान गर्दै आएका छन् ।

उही समयमा, जुलाई २०२३ मा, इराक्ली गरिबाश्भिली, जो त्यतिबेला जर्जियाका प्रधानमन्त्री थिए र देशको कन्जरभेटिभ ड्रीम पार्टीका नेता थिए, उनले आफ्नो देशमा विदेशी नागरिकहरूको लागि सरोगेसी प्रतिबन्ध लगाउने घोषणा गरे। गरिबासभिलीले भने कि यी विदेशी नागरिकहरूले ‘यस सम्पूर्ण मुद्दालाई व्यवसायमा परिणत गरिरहेका छन्’ र ‘धेरै विज्ञापन’ दिइइरहेका छन् ।

जर्जियाको सरकारले बारम्बार नीतिहरू लागू गरेको छ र एलजीबीटी विरोधीको रूपमा चित्रण गरिएको कथनहरू बनाएको छ । त्यहाँको सरकारले पनि समलिङ्गी विवाह गर्नेहरूले जर्जियामा जन्मिएका बच्चाहरू लैजाने चिन्ता व्यक्त गरेको छ ।

तर, सरोगेसी एजेन्सीहरूले कडा वकालत गरेपछि, यसलाई प्रतिबन्ध लगाउने कानून संसदमा अड्किएको छ र अब जर्जियामा चुनाव हुन लागेको छ । एलिना जस्ता धेरै एकल आमाहरूले आफ्नो गर्भ भाडामा दिएर पैसा कमाउने मौका पाउने आशा राख्छन् । एलिना भन्छिन्, ‘म यो कार्यक्रम छिट्टै सुरु गर्न चाहन्छु, ताकि जतिसक्दो चाँडो अन्त्य होस् ।’

बीबीसीबाट